O sempre lembrado e ben querido amigo, Don Vicente Risco, publicou unha novela que foi impresa na Coruña no 1928. Tivo, por certo, moito éxito, como todo o seu. Mais agora habería que escreber outra -novela senón historia, para agradar ás nosas xentes alí emigradas- historia co mesmo título, que como digo tería moitos éxitos nos emigrantes a Venezuela.
Aquela Venezuela dos anos cincoenta a onde foron moreas de ourensáns, e de toda a nosa Galicia, de Canarias... Porque o dictador venezolano Hugo Chávez, merecería ese título da novela de Don Vicente Risco. Chávez pechou emisoras de radio, de televisión, xornais..., cargouse a liberdade de comunicación e fíxose amigo de Fidel Castro e do seu irmán Raúl ¡Vaia amistades que se botou iste impresentable personaxe!
Arruinou ao país, e moitos dos nosos paisanos perderon o que perante anos gañaron co sudor da súa fronte ¡Calquera lle fala aos nosos paisanos diste personaxe!, que tamén é amigo do que manda en Irán que está a fabricar bombas nucleares.
O Porco de pé tivo moito éxito, non somentes pola trama de novela, que tamén, senón polo autor da mesma, o noso sempre lembrado e ben querido Don Vicente Risco, que , como se sumou ó Alzamento do 36, estivo proscripto pola intelectualidade galega, que non lle veu ao seu enterro en Allariz naquela primavera en que Deus levouno para o seu carón.
Quen esto firma, tivo relación con Don Vicente, e lembro unha entrevista na súa mesa camilla na rúa de Sto. Domingo. Pois ao estar preparando a Semana Cultural de Orfeón Unión Orensana, eu comenteille a D. Ramón Otero Pedrayo. Don Ramón, ¿que lle parece se invito a Don Vicente a dar unha conferencia no Orfeón?, pois pola súa mediación había vido a Ourense tódolos persoeiros de galeguismo do interior, como así se lles chamaba aos que ao carón da Revista Galaxia mantiñan o lume do galeguismo na longa noite de pedra.
Don Ramón miroume con aquelles penetrantes ollos perante uns segundos, e espetoume: ¡Ah! O Vicente. Pois invíteo. E fun como xa dixen á súa casa e díxome: ¿Qué lle trae por eiquí, amigo Rego?. Pois que quería -resposteille- que viñera a dar unha conferencia ao Orfeón. E Don Vicente tardou como medio minuto para me respostar, e dixo: ¡Ah! O Orfeón, onde eu xa tiña que haber falado. Eu calei e Don Vicente deu unha conferencia longa con un encerado e aquela carraspeira, entre unhas frases e outras.
E xa remato. Agora haber si alguén con mellor pluma que quen esto eriba firma, lle fai unha biografía a Hugo Chávez, co título da novela de Don Vicente: O porco de pé.