Carlos Montes: “Valentín Fernández foi o primeiro en crear unha carta bomba”

Carlos Montes Marqués acaba de publicar a novela histórica “Memorias do Esquecemento”, sobre a apasionante vida do carballiñés Valentín Fernández, na primera mitade do século XIX. Ten feitos moitos traballos de investigación, que o motivou a escribir agora unha novela? Cando fixen “Alarifes do Carballiño” topeime con este personaxe que me sorprendeu pola súa transcendencia na política provincial e nacional. É o persoeiro máis importante da provincia na primeira mitade do século XIX por derrocar aos carlistas, sendo comandante das milicias do distrito do Carballiño. Tamén foi o primeiro alcalde de España en reclamar os dereitos municipalistas cando unha lei no 1839 suprimía competencias ós concellos. Era un dos progresistas máis transcendentes da época, creador do primeiro plan xeral, da primeira feira pública e creador da primeira carta bomba. A primeira carta bomba a nivel mundial? Si, dixeron que fora o seu cuñado, José María Chao, de Leiro, quen a fixera, pero eu teño probas, reflexadas no libro, que foi Valentín Fernández quen a fixo e con ela atentou contra o capitán xeral de Galicia, que era un torturador perseguidor dos liberales. Como é que apenas se coñece, nin xiquiera no Carballiño? Porque tapouse a súa biografía pola súa transcendencia na política liberal. Era tan relevante que incluso foi condecorado pola rexente María Cristina. O Carballiño, antes de 1850, abanderaba o liberalismo de toda España. No Carballiño, residía no edificio onde está hoxe o Casino, que donou despois ao seu xenro Tomás María Mosquera (que da nome a rúa), do que foi mentor e tamén do seu sobriño, Eduardo Chao, para ser os primeiros ministros de Ourense na Primeira República. Parece que é ao 100% un libro de historia. Investiguei durante 20 anos, consultei moitos arquivos e quixen facer algo atractivo para o lector novelando a súa vida, porque foi un home que incluso foi torturado polos carlistas cando era alcalde do Carballiño, cortaronlle dedos das mans e deixárono case morto ata que o atendeu o médico persoal da raíña. Tamén foi presidente da Deputación de Ourense. Foi encarcelado varias veces na súa vida por ser progresista e o primeiro defensor do municipalismo. Está traballando nalgún outro proxecto? Si, fáltame por profundizar na vida do xenro, Tomás María Mosquera, e do seu sobriño, Eduardo Chao, pretendo continuar coa súa herencia. O secretario personal do sobriño foi Curros Enríquez, polo que penso que xa estamos a falar da chegada do galeguismo, é algo que aínda teño que investigar. Historiador, investigador, alcalde do Carballiño, hostaleiro e escritor. É vostede un home moi polifacético, non? A investigación nunca a deixei e neste caso non escribín o libro ata que non recopilei toda a información. Haberá máis novelas? Non sei,. Tamén quero investigar ao Pote de Maside, un dos homes máis ricos da comarca, emigrante en Cuba; e sobre as orixes do pulpo á feira.