El Auditorio de Ourense acogió este miércoles la presentación de “Morgana en Esmelle”, una nueva producción de Sarabela Teatro dirigida por Ánxeles Cuña, que adaptó a los escenarios la novela homónima de Begoña Caamaño.
Durante el acto oficial, Cuña valoró que en unos meses se cumplirá una década “desde a publicación deste libro, unha obra multipremiada que mereceu o recoñecemento tanto dos lectores como da crítica”, por lo que “o que fixo Sarabela foi recoller un anaco dese tesouro que nos lega unha muller maxistral, para dar a visión escénica dunha obra que xa consideramos mito”. La directora del espectáculo reconoció que “compartimos con Caamaño a súa visión da vida, da morte, das opresións e da dignidade”, cuando la escritora, fallecida en 2014, “utiliza o mito morgánico e artúrico dunha maneira nova, desde a perspectiva das mulleres, que son fortes e apaixoadas”.
La obra teatral pondrá de relieve temas como “a necesidade de revisar a sociedade para que sexa máis igualitaria e se rompan arquetipos vellos e caducos”. Su directora, en agradecimiento al elenco de la obra, valoró los “múltiples e difíciles rexistros” de Fernardo Dacosta, que interpreta a cuatro personajes, a Laura Míguez, que encarna a Morgana, o al Merlín “con culpas que expiar” de Quico Cadaval, entre otros. “Os mitos son necesarios, están no imaxinario colectivo e hai que darlles nova vida, por iso abordamos esta obra que nos interpela, nos move e nos fascina, entroncando coa nosa cultura atlántica”, concluyó.
Por su parte, el actor Quico Cadaval explicó que “Sarabela non é só unha compañía de teatro. Permea todo o tecido cultural ourensán, e se hoxe en día a cidade é una referencia é polo seu traballo”, valoró, cuando “para min, Ourense é un refuxio grazas a Sarabela”. Sobre la trama de la obra, matizó que “aparecen compoñentes propios de Juego de Tronos, de ambicións e falta de escrúpulos, e entran todas as preocupacións actuais”.
También participaron en la presentación Laura Míguez, quien reconoció que “se eu son actriz, é grazas a Sarabela”, y Fernando Dacosta, quien valoró “a fortuna e delicia de xogar con personaxes clásicos coma Merlín ou o rei Arturo”.
