OFMI augura a España menos déficit e máis paro, o que é á vez ortodoxo e terríbel. Con iso vai ter que lidiar Mariano Rajoy, e trátase dun cóctel explosivo, dos que sacan á xente á rúa. O PP estivo a ter a súa primeira contestación social, incluso antes de chegar á Moncloa: as protestas do sector do ensino, cuxo epicentro madrileño diríxese contra Esperanza Aguirre, aínda que a caricatura de Rodríguez Zapatero tamén aparecera nos carteis. Pero Zapatero está amortizado e Esperanza Aguirre é a dama de ferro do partido que chega, que en grande parte xa chegou, porque domina o mapa autonómico, que é o mapa do gasto. Tal como quedou configurado, o sistema español consiste en que o Estado recada e as comunidades autónomas gastan (réxime foral á marxe). E se gastan, tamén recurtan cando lles peta. O Goberno central recortou os soldos públicos nunha primeira tesoirada, pero o segundo lle está a tocar ás autonomías, que se aplican a revisaren concertos, pagaren a nunca días vista e eliminaren interinos. É o que está a facer Aguirre en Madrid, e os mestres botáronselle á rúa. Non imos entrar en se eran moitos ou poucos, se teñen máis ou menos razón, ou se a presidenta pérdelle a locuacidade: o que conta é que lle están montando ao PP, antes de chagar á Moncloa, un pitote como os que lle montaban a Rodríguez Zapatero, e isto na rúa Xénova caiu fatal.
O longo camiño de Rajoy cara ao poder consistiu en poñerse de perfil e deixar que o PSOE desgastárase el só, vítima da conxunción astral de crise inclemente, goberno incompetente e despiste ideolóxico que pode deixar en casa ao máis fiel dos votantes. Para que siga alí é necesario non dar motivos ao voto anti-PP. Pero agora houbo protestas contra Aguirre, e iso pode espertar ao socialista durmido. Como reacción inténtase mobilizar ao votante propio mediante andanadas de acusacións: contra os folguistas e manifestantes, contra os que se queixan en xeral, e agora contra unha suposta conspiración política que estaría tralo conflito. Como se miles de mestres foran o bastante parvos para deixárense teledirixir. Porén, esta foi a reacción dos populares, e Aguirre chegou a pedir a dimisión do ministro Gabilondo. O PP xa tivo unha reacción de aparente paranoia ante as mobilizacións que seguiron a mala información do 11-M. Tamén entón creu adiviñar que os escuros socialistas están a manipularen aos manifestantes a golpe de SMS, e saiu a denuncialo. Xa sabemos como lle foi.
