La derrota del domingo en San Rosendo ante el Gran Peña (0-3) deja al Celanova casi con los dos pies en la Primera autonómica, categoría a la que regresaría sólo una temporada después de su vuelta a Preferente.
Y es que con la serie de arrastres desde las categorías superiores sólo una poco probable combinación de resultados a su favor le serviría al equipo entrenado por Ángel Mociño para rubricar la permanencia. Habrá siete descensos, y el Celanova es a dos jornadas para el final séptimo por la cola a seis puntos de Verín y Pontevedra B (juegan el domingo y un punto salvaría a los dos), y del Marín. Sus opciones pasan por mantener esa plaza, la 14, y esperar a que haya tres ascensos a Segunda B desde la Tercera gallega y que además el ganador del play off de los terceros de Preferente sea el del grupo sur.
Ángel Mociño, entrenador del Celanova, lamenta que 'por desgracia saíron as miñas contas, cando convives aí durante tanto tempo... Era consciente de que nos faltaban cousas. Había sete ou nove equipos de nivel parello dos que se salvarían os campións desa liguilla particular, e unha vez que Verín e Marín saíron xa pasas a depender doutras cousas'.
Y añade: 'Non sei se algunha vez houbo sete descensos, pero era unha posibilidade e deuse. O domingo, para nós era case máis importante o partido da Estrada (de haber ganado el Estradense al Vilalonga habría un arrastre menos) que o noso'.
AUTOCRÍTICA
Independientemente del aspecto de los arrastres, Mociño reconoce que 'nós tamén fixemos bastantes cousas mal, se está na túa man pero cometes erros de decisión tanto en aspectos deportivos como de clube acábache afectando na clasificación. ¿Todavía opcións? Mínimas, pero si, aínda que hai que ser realistas. Debemos manter esta plaza porque xa sería o colmo perdela e que despois chegara'.
Y habla del fútbol provincial: 'Cada ano é máis difícil facer equipos competitivos porque hai menos xogadores. Ademáis, salvo excepción como a do Barbadás, a maioría de clubes están por estructura e organización máis cerca de Primeira que de Preferente'.
Ángel Mociño, entrenador del Celanova, lamenta que 'por desgracia saíron as miñas contas, cando convives aí durante tanto tempo... Era consciente de que nos faltaban cousas. Había sete ou nove equipos de nivel parello dos que se salvarían os campións desa liguilla particular, e unha vez que Verín e Marín saíron xa pasas a depender doutras cousas'.
Y añade: 'Non sei se algunha vez houbo sete descensos, pero era unha posibilidade e deuse. O domingo, para nós era case máis importante o partido da Estrada (de haber ganado el Estradense al Vilalonga habría un arrastre menos) que o noso'.
AUTOCRÍTICA
Independientemente del aspecto de los arrastres, Mociño reconoce que 'nós tamén fixemos bastantes cousas mal, se está na túa man pero cometes erros de decisión tanto en aspectos deportivos como de clube acábache afectando na clasificación. ¿Todavía opcións? Mínimas, pero si, aínda que hai que ser realistas. Debemos manter esta plaza porque xa sería o colmo perdela e que despois chegara'.
Y habla del fútbol provincial: 'Cada ano é máis difícil facer equipos competitivos porque hai menos xogadores. Ademáis, salvo excepción como a do Barbadás, a maioría de clubes están por estructura e organización máis cerca de Primeira que de Preferente'.
