O eco do fulión soou en cada recuncho de Trabazos, sumindo a pequena aldea nun frenesí festivo. Pasaban das once e media da mañá, e as cores vibrantes das máscaras comezaban a congregarse no punto de inicio da rolda do fulión, desencadeando unha celebración única no concello de Manzaneda.
Os bombos, cornas, sachos e aixadas do fulión da Mourela agrupábanse na entrada da aldea xunto ás elegantes máscaras. Un ritual ansiado: a solicitude de permiso para comezar. Seguindo a tradición, a través de versos que comentaban a actualidade, un par de máscaras e un mozo co bombo pedían a autorización para iniciar a melodía. A resposta dos veciños de Trabazos, tamén en verso, non se facía esperar marcando o inicio. Co permiso outorgado, as esquilas das máscaras ecoaban, seguidas polo son telúrico do fulión. Comezaba a ronda polas estreitas rúas da aldea, con centos de veciños tocando e acompañando o ritmo. A tradición entroideira, arraigada xeracionalmente neste recuncho do Macizo Central, vía a moitos nenos vestidos de máscaras, danzando cos seus pais, perpetuando así o legado festivo.
Tras impregnar as rúas co estrondo dos bombos, unha carpa ao final do percorrido agardaba ao público. Máis que un simple espectáculo, a Fuliada de Trabazos daba paso a diversas obras de teatro creadas polos propios veciños da Mourela. Estas obras, cargadas de humor, abordaban temas de actualidade, burlándose con enxeño dos habitantes de cada pobo, arrincando risas entre os asistentes.
A carpa transformábase nun banquete colectivo ao final do espectáculo. Máis de 200 persoas deleitáronse con empanada, chourizo cocido e carne ao caldeiro. O viño e a bica non podían faltar. E como colofón, a fariña deixou aos presentes envoltos en branco, marcando o peche da xornada, gravada no entroido de Manzaneda.
