Andrés, no corazón do Ribeiro

Andrés Rodríguez marida a súa herdanza mariñeira coa xenética do Ribeiro na que leva inscrito o amor polas vides. Como representante dunha nova xeración de colleiteiros, preside dende o ano 2016 a cooperativa Viña Costeira. Neto dun dos socios fundadores, mantén vivas as lembranzas do coidado das uvas que herdou xunto coas viñas. Hoxe, dende unha das adegas máis antigas de Galicia, enmarcada na denominación de orixe máis histórica, Andrés Rodríguez mira cara o futuro coa vista posta nos cooperativistas, na calidade dos viños que ampara a marca Viña Costeira pero tamén no enriquecemento dunha comarca na que a viticultura forma parte do adn dos seus veciños. Dende a súa posición, traballa para que o futuro do Ribeiro pase por impulsar unha denominación de orixe que cada día aumenta a súa presenza internacional. En que situación se atopa hoxe Viña Costeira? Despois de todo o transcurso da pandemia, que aínda que non se pode dar por finalizada, contamos con que o máis duro xa pasou, agora a verdade é que estamos moi ben posicionados, estanos indo razoablemente ben. A pandemia tamén nos axudou a abrir novos mercados que antes non tiñamos e o certo é que estamos contentos. É unha das adegas históricas dentro da Denominación de Orixe máis antiga de Galicia. Somos a adega máis antiga de Galicia das de certo tamaño. Isto fai que por un lado é super positivo porque temos un saber facer as cousas, unha tradición excepcional desde o viñedo, os nosos socios, os viticultores, ata a forma de traballar en bodega. E por outro lado, obrigounos ás nosas marcas, tanto Viña Costeira coma todo o resto de marcas, especialmente nas que creamos ultimamente. Irse adaptando ós novos tempos e tratando de rexuvenecer un pouquiño a nosa marca. A base da empresa é cooperativa. De que xeito inflúe isto? Iso marca todo. Aquí a diferencia cunha empresa privada é que o obxectivo último é pagar a uva o máis cara posible. Sempre o falamos nos nosos plans estratéxicos. É dicir, non hai alguén por detrás que estea pensando en maximizar os beneficios, senón en repercutilo 100% no prezo da uva que percibe o socio. Isto evidentemente marca todo, porque o obxectivo último é revalorizar a nosa comarca, revalorizar a nosa zona, conseguindo que todo ese excedente de beneficio repercuta no viticultor.+ A pandemia tamén nos axudou a abrir novos mercados Dende Viña Costeira tamén organizan eventos e difunden a cultura do viño. Cal é o obxectivo? Entendimos que a época na que no Ribeiro se facían 30 millóns de botellas pasou á historia. Cada vez é máis difícil levar adiante unha colleita, cada vez é máis difícil traballar o viñedo e cada vez temos menos uva. Co cal, a estratexia pasa evidentemente por vender menos, pero vender máis caro, vender productos de mellor calidade. Afortunadamente estamos nese momento e para isto hai que darlle a coñecer á xente a cultura do viño, o difícil que é facer viño e o caro que resulta cultivar uva nesta denominación de orixe e poñer en valor os nosos productos. Apostan pola recuperación de variedades autóctonas. Tanto Viña Costeira como outras bodegas do Ribeiro, empezaron alá polos anos 90 pola aposta decidida do que comentaba. Antes facíanse 30 millóns de botellas e agora estamos en escasamente 10 millóns, non chegamos. Isto pasou por reconverter tódolos nosos viñedos, apostar pola treixadura, polo godello, polo albariño, pola loureira... E por facer viños de calidade que poidan competir a nivel internacional. Cal é a súa historia persoal co mundo do viño? Por parte de pai teño familia mariñeira e por parte de nai teño familia da terra, de aquí do Ribeiro. Tiñan viñedos e mesmo o meu avó facía viño na casa e era socio desta cooperativa. ó final é algo co que vas medrando case sen darte conta. A miña relación supoño que vén case dende que nacín, por familia. Que retos lle gustaría levar a cabo como presidente? Agora mesmo creo que o Ribeiro en xeral e tamén a nosa adega están nun cruce de camiños e está no momento histórico de tomar moitas decisións. Como digo, cada vez estamos tendo menos uva e a estructura da terra do Ribeiro é a que é. É complicado ter viñedos mecanizados. O futuro inmediato e o futuro a longo prazo, porque na viticultura as cousas suceden moi despacio, pasa por ter viñedos máis mecanizables, de maior tamaño e máis eficientes, máis rentables, e dende logo todo isto levalo da man cunha cultura do viño crecente que está facendo, como dicía antes, que os viños se vendan máis caros. É unha transformación moi grande, tanto a nivel de denominación de orixe como de cooperativa e empresa, que espero que poidamos acometer, para poñer en valor os nosos, viños, dalos a coñecer ó mundo enteiro e para iso fai falta ser máis eficiente na viña e vender mellor e máis caro. A miña relación co mundo do viño vén case dende que nacín Que viño nos recomendaría? Diría Viña Costeira, porque para moita xente é o viño que bebían os nosos pais e avós. Evidentemente é un viño que evolucionou moitísimo co paso dos anos. O de hai 20 anos era un bo viño, pero madurou e hoxe a treixadura é a raíña do Ribeiro. É unha mostra dun gran viño do Ribeiro, é o que máis consumo no meu día a día e creo que é un viño que a xente ten que redescubrir e volver apreciar. Un bo motivo para brindar... O futuro. Antes falabamos de plans estratéxico e gustaríame que a pandemia comezar a formar parte do noso pasado e que o futuro para o Ribeiro e para Viña Costeira sexa esplendoroso. Cal é o seu maior recordo da infancia? Recordo unha finca que tiña o meu avó en Sanín -agora xa non existe porque foi expropiada cando foi da autovía-. Era a finca máis productiva das que tiña e daquela había que vir en tractor ata aquí. Eu entendo que para eles era unha dor de cabeza, pero para min era toda unha excursión. Ir alí enriba do tractor para min é un recordo que sempre teño na cabeza. En que lugar do Ribeiro se perdería? Hai moitísimos. A min persoalmente hai unha zona que me chifla, que algúns din que é a cuna do Ribeiro, que son os arredores de San Clodio. Hai moitas máis, pero é unha das que máis me gusta. Xa para rematar, un soño... Que este cruce de camiños no que estamos, que hai un bo e outro moi malo, que é o da tendencia da perda de uva, que desapareza. Que o futuro do Ribeiro e de Viña Costeira e da comarca, que está ligado ó viño, sexa o de que consigamos ter fincas rentables e sostibles. E poñer en valor todo isto, que é unha preciosidade. E aproveitar que os viños galegos estamos de moda e estamos vendendo toda a nosa producción. Que aproveitemos ese camiño.