Aprofesión de guía turístico documéntase na época de Alfonso XIII. Durante o seu reinado se aprobou a primeira regulamentación sobre esta interesante profesión exercida actualmente en España por cerca de quince mil persoas con licencia.
Pero ¿quén é un guía turístico, e cal é a súa misión? A Federación Española de Guías Turísticos (FEG) os define textualmente como una persona que orienta y guía al visitante, en el idioma que o haya solicitado, sobre o atractivo en cuestión, interpretando la cultura misma sin olvidar el liderazgo de grupos o personas, mostrándoles monumentos, museos y sitios de un lugar llevando una visita específica o temática.
Dentro da especialidade existen dúas modalidades, inda non claramente definidas: a do guía oficial de turismo e a do acompañante. Un bo guía oficial ha de ser portador dunha formación específica para o exercicio da súa profesión nunha área xeográfica concreta, tendo a obriga de coñecer, na súa totalidade, tanto o patrimonio cultural como artístico da súa comunidade, todo elo certificado pola acreditación propia de cada comunidade. Doutra o coñecido como guía acompañante ten por misión acompañar a grupos de xente asistindo, asesorando e xestionando ao turista en todas aquelas cuestións consideradas como básicas para unha mellor e máis cómoda estancia do visitante durante a súa estadía.
Da intromisión entre ambas funcións, básicamente por non existir unha clara regulamentación, xurde en moitas ocasións o conflicto debido fundamentalmente á prestación do servicio e o cobro correspondente, tanto polo guía oficial como polo acompañante de grupos.
Segundo se apunta dende o sector, a crise incrementou o número de axentes acompañantes de grupo, que guían aos turistas e grupos, traballana prezos inferiores dos existentes no mercado en detrimento dos que posúen o título oficial.
A regulación desta profesión noutros países varía, existindo cursos de especialización sen necesidade de titulación específica para os correos acompañantes. Coñecementos profesionais, diplomacia, bo facer, amabilidade, paciencia, sacrificio e amor pola profesión son características básicas para o perfecto desenrolo do traballo co turista.
Dentro da especialidade existen dúas modalidades, inda non claramente definidas: a do guía oficial de turismo e a do acompañante. Un bo guía oficial ha de ser portador dunha formación específica para o exercicio da súa profesión nunha área xeográfica concreta, tendo a obriga de coñecer, na súa totalidade, tanto o patrimonio cultural como artístico da súa comunidade, todo elo certificado pola acreditación propia de cada comunidade. Doutra o coñecido como guía acompañante ten por misión acompañar a grupos de xente asistindo, asesorando e xestionando ao turista en todas aquelas cuestións consideradas como básicas para unha mellor e máis cómoda estancia do visitante durante a súa estadía.
Da intromisión entre ambas funcións, básicamente por non existir unha clara regulamentación, xurde en moitas ocasións o conflicto debido fundamentalmente á prestación do servicio e o cobro correspondente, tanto polo guía oficial como polo acompañante de grupos.
Segundo se apunta dende o sector, a crise incrementou o número de axentes acompañantes de grupo, que guían aos turistas e grupos, traballana prezos inferiores dos existentes no mercado en detrimento dos que posúen o título oficial.
A regulación desta profesión noutros países varía, existindo cursos de especialización sen necesidade de titulación específica para os correos acompañantes. Coñecementos profesionais, diplomacia, bo facer, amabilidade, paciencia, sacrificio e amor pola profesión son características básicas para o perfecto desenrolo do traballo co turista.
