El filólogo Antonio Carreño, medalla de oro de la provincia de Ourense

Francisco Magide, Antonio Carreño y Manuel Baltar, durante la reunión.
photo_camera Francisco Magide, Antonio Carreño y Manuel Baltar, durante la reunión.
Baltar destaca su “carreira internacional” y el arraigo del también colaborador de La Región

El filólogo e investigador Antonio Carreño (Parada de Sil, 1938) será distinguido con la medalla de oro de la provincia. Así se lo trasladó personalmente en una reunión el presidente de la Diputación, Manuel Baltar, explicándole que en los próximos días se activará el expediente administrativo.

“Con este recoñecemento queremos homenaxear a traxectoria do experto máis importante do mundo en figuras como Lope de Vega”, destacó Baltar sobre Carreño, al que definió como “un estudoso referente global no Siglo de Oro, un intelectual cunha carreira internacional de primeiro nivel con fonda pegada en universidades estadounidenses do prestixio de Brown, da que é catedrático emérito”.

El presidente de la Diputación destaca también que el filólogo ourensano siempre tuvo muy presente sus raíces en la aldea de Sardela. “Nunca esqueceu a súa orixe, da que presume con moitísimo orgullo e agora vive a cabalo entre a Biblioteca Nacional e Parada de Sil”, añadió Baltar, acompañado del concejal de Cultura de ese municipio, Francisco Magide, que puso en valor que Carreño tenga siempre en cuenta Parada de Sil, como demuestra en los artículos que firma en La Región como “catedrático emérito de Brown University-Parada de Sil”.

“Tiven a tolemia de romper o meu espazo vital e saltar a Estados Unidos”

Antonio Carreño no puede ocultar su emoción por el reconocimiento. “Estou moi agradecido e emocionado, ninguén é profeta na súa terra. Eu, ós meus anos, convírtome nunha persoa con certo respecto na volta a esta casa que sempre foi a miña”, destacó el filólogo tras conocer la distinción.

Sobre su trayectoria, Carreño recuerda el momento clave que fue su llegada a Estados Unidos tras dejar atrás Sardela, en Parada de Sil. “Veño dunha aldea pequena, onde pasei a nenez e despois de idas e voltas tiven a tolemia de romper este espazo vital e dar o salto. Cheguei como turista un verán, coa intención de volver, pero nunca volvín. Ou si, porque sempre volvo, sempre estiven aquí”, añadió el intelectual. 

El filólogo recuerda su “carreira intensa” en Norteamérica, “onde acadei algún logro, non moitos” y cómo regresó a Ourense tras la jubilación, “con saltos a Madrid para traballar na Biblioteca Nacional”.

Te puede interesar