Ás veces é complicado dixerir, asimilar unha noticia que, segundo o seu titular, ves que é esperpéntica á forza. Resulta que absolveron a uns narcotraficantes por vixilancia “ilícita” da policía. A ilegalidade seica estivo porque os axentes usaron uns prismáticos sen ningunha autorización. Moi ben, vale, pero imaxinade agora a mesma situación cun obxectivo distinto: un asasinato. Se os axentes contemplaran un asasinato desa maneira, como actuaría a xustiza? Tamén deixarían libre ó asasino ou asasinos? Sería tamén a culpa dos prismáticos? Perdón, da autorización? Non sei vós, pero a min isto cabréame moito. Nunca asimilarei a realidade do que se fai co detalle da intención. Non quería facer aquilo, perdoámoslle o asunto, pero o caso é que o fixo. Así de simple. Que máis dá que alguén roube cunha luva branca ou cun guante negro. O caso é que roubou. Por iso é que moitas veces tamén penso que hai xuíces que non son dignos do cargo que ostentan, do que deberían de representar; o de impartir xustiza. Matou a unha persoa co coche, porque cando ía coller a moto, esta estaba pinchada e, claro, que culpa tiña o pobre, se toda a culpa é da moto.
