Conmemoramos o 173 cabodano do seu nacemento. Diante dos meus ollos teño as obras completas de Rosalía de Castro, editadas por 'Aguilar'. Nelas figura unha data: 16 de novembro de 1966. A lectura rosaliana tivo a virtude de transformar con forza a miña condición de galego. Os versos de Rosalía espertaron en min unha sensibilidade que ninguén antes me fixera sentir.
Entón caín na conta de que o sistema imposto na educación da mocidade galega cometera a imperdoable felonía de escondermos á Rosalía.
Na ialma lírica de Rosalía latexa o millor deste povo noso. Rosalía foi a voz valente, airada e combativa dun povo disposto a facerse respectar.
Neste cabodano, todo galego conscente de selo, ven obrigado a reflexionar sobor do seu apaixoante legado:
'Canta si queres
na lengua quéu falo
Así mo pediron
na veira do mar
ao pé das ondiñas que veñen e van'.
'Lugar máis fermoso
no mundo n'achara qu'aquel de Galicia
Galicia encantada
Galicia frorida
cal ela ningunha
de froles cuberta
cuberta de espumas'.
