Sempre fum defensor de que as ideias que cadaquem tem, sexam argumentadas com feitos para que poidam aportar valores ao bom entendimento e fomentar a convivencia na diversidade. Pero a día de hoje parece que o governo galego quere abrir novos frentes de conflicto, como se nom abonda-se coa que está caendo. Aborrece o que funciona bem olhando para outro lado e continúa coa teoría de vender-nos que estam aforrando, cando estam dilapidando dinheiro sem necesidade. Ponhamos um ejemplo co conflicto aberto no colexio da Uceira, no Concelho do Carvalhinho. A recente concesiom asinada co transporte escolar, que segue chegando tarde, encorseta de tal forma á Administraciom que o informe de viabilidade será determinante para impedir que os membros da Comunidade Educativa votem e decidam democráticamente se querem mudar á jornada actual pola jornada única. Um conflicto creado pola Administraciom educativa ao nom dar respostas a um dereito que tenhem os nenos, pais e mestres de distribuir o tempo duma forma máis racional que a actual. As juntanzas das autoridades educativas cos pais forom para demorar até o límite o informe final e nom se podem denominar doutra maneira, ao nom presentar alternativas e concluir que nom estam dispostos a gastar máis dinheiro. Nom será que asinarom um contrato co transporte que agora fai que sexa moi complicado votalo atrás porque nos costa uma pasta?. Nom será que nom hai vontade política para mudar a jornada actual? Nom será que dita jornada comeza a ser um patrimonio propio das cidades no que a vila do Carvalhinho nom entra? E que os nenos e as nenas do Carvalhinho som de categoria inferior? Todas estas preguntas tenhem uma única resposta em tempo de crise: aforrar. Pero ese punto de vista está a anos luz dos desejos dos educadores sexam pais ou mestres, porque o que para algúns supom um gasto para outros é uma excelente inversiom. Invertir na igualdade de oportunidades para todo o alumnado ainda que isto suponha um pequeño incremento no trabalho dos mestres é uma aposta polo futuro das novas generacións.
Nom hai dúbida alguma de que a ferida aberta por este tema acaba de comezar, pero para ser justos hai que dicer que actuacións individuais do pasado crearom um entorno rancio que agora está enquistado. O anterior Delegado de Educaciom nom fixo o posible por arranxar este tema, e ainda que nom había a maioría de pais que agora hai, siguem pesando sobre ele máis nubarróns que luces. Porem o preocupante gira em torno as movilizacións que tenhem previstas os pais para esta semana, que pretendem deixar aos seus filhos na casa como medida de protesta. E desde este pequeno recuncho quixera animalos a que loitem polos dereitos dos seus filhos coa responsabilidade que sempre os caracterizou desde que tivem a oportunidade de conhecelos, e que choca frontamente coa prepotencia administrativa. Uma boa medida quizais sexa suspender as movilizacións previstas e pensar nas próximas eleizóns Municipais, Estatais e Autonómicas. Os votos individuais tenhem o seu valor pero os votos de todo um colectivo podem mover montanhas, pois está visto que ainda que existem dislates en todos os sitios, as sucesións vitalicias só procedem dos de sempre.
(*) Membro do Conselho Escolar de Galiza
