A felicidade: é o único realmente importante. Semella obvio, pero convén repetilo. E iso non ten outra faciana que o amor ós seres queridos e o que recibimos deles mesmos, a capacidade de compartir cos amigos horas de alento e desalento. Hai centos de citas sobre a felicidade realizadas por grandes autores, pero todas as que gardan algo de verdade teñen que ver co que escribín antes. Pouco conta niso a acumulación de poder, de riqueza ou calquera outra falsa ilusión. Da noite para a mañá o mundo que coñecemos pode confundir os seus perfís, esvaecerse nos seus absolutos ou perder os adobíos que nós mesmos lle colocamos. E a vida mantén o mesmo sutil ritmo de inestabilidade, como un xogo infantil e absurdo repetido por inercia, sen coñecer as súas claves máis fondas. Por iso é necesario invocar, coa regularidade dun mantra oriental, a forza das palabras primixenias: Amor, Amizade.
