Pasados xa uns días da victoria da selección española na Eurocopa de Polonia e Ucrania, e olvidados os caneos de Iniesta e as paradas de Casillas, comezan a desaparecer as bandeiras españolas que estes días vestían orgullosamente a maioría dos edificios e coches do país. España tinguiuse dos cores da súa bandeira, todos parecíamos ser máis españois. De repente todos bailabamos flamenco, estabamos a favor dos touros, e a todos nos gustaba a tortilla e a paella.
Hoxe, a cinco días da victoria deses 'locos bajitos', que son un dos poucos motivos polos que o pais sonrí, España volta a ser a España de sempre. A España da crítica, a España á que poucos queren pertencer. Hoxe, incluso algún nacionalista volve acordarse da súa ideoloxía deixada a un lado estes días.
Así, nun descuido e sen darnos conta, nos bares xa non se fala de fútbol senón de política. Nas rúas xa non se escoita aquelo de 'Yo soy español, español, español', senón eso de 'Así va España'. Volvemos á realidade. A magnifica Eurocopa de Xabi Alonso substitúese polas críticas ao Goberno.
Esperemos que esas 22 feras que tan ben nos teñes acostumados últimamente, eses que fixeron que a palabra fútbol se escribirá con tódalas letras, sigan despertando en nós ese sentimento oscuro, obsoleto e apenas existente na vida de tódolos que pertencemos a esta nación.
Así, nun descuido e sen darnos conta, nos bares xa non se fala de fútbol senón de política. Nas rúas xa non se escoita aquelo de 'Yo soy español, español, español', senón eso de 'Así va España'. Volvemos á realidade. A magnifica Eurocopa de Xabi Alonso substitúese polas críticas ao Goberno.
Esperemos que esas 22 feras que tan ben nos teñes acostumados últimamente, eses que fixeron que a palabra fútbol se escribirá con tódalas letras, sigan despertando en nós ese sentimento oscuro, obsoleto e apenas existente na vida de tódolos que pertencemos a esta nación.
