Opinión

Reflexión simbólica

Con “A caza" (1965) comeza unha longa e frutífera colaboración entre o seu realizador, Carlos Saura, e un xoven produtor, Elías Querejeta, a parella profesional que acaparou a maior parte do prestixio internacional do cine español na derradeira década do franquismo. Rodada en branco e negro, en escenarios naturais e cun reparto moi funcional, a xornada dominical de caza nun coto castelán na que a calor é un elemento esencial máis da historia, convértese nunha reflexión simbólica sobre a guerra civil narrada cunha liberdade de movementos insólita ata entón no cine español.


De produción modesta, cunha magnífica fotografía de Luis Cuadrado e con actores semiesquecidos ou de escaso atractivo popular naquel momento, como é o caso de Ismael Merlo, o mozo Emilio Gutiérrez Caba, José María Prada e o impresionante Alfredo Mayo, o case inexperto produtor Querejeta correu o risco de levala a cabo. Se ben Carlos Saura xa dirixira con éxito de crítica “Os golfos” (1959) e “Pranto por un bandido” (1963), a carreira comercial que obtiveran ambas películas non daba pé ó optimismo e, por se fora pouco, a película que Saura propuña desgustaría seguramente ós censores.


“A caza”, pois, xurdiu como un proxecto case imposible, comezando polo título, segundo Querejeta lle contou a un entrevistador: “Nun principio chamouse `A caza do coello´. O cambio aconteceu cando un membro da Xunta de Censura opinou que era un título demasiado significativo”. Despois “houbo mal ambiente na xunta ó ver a película, incluso se lle sacaron a cada plano simbolismos eróticos e políticos. Que a película ten intención, é evidente; que sexa para prohibila é outra cousa”. Intencións políticas? Por suposto! Pero Saura precisaba na súa defensa que a política só lle interesaba “en canto son consciente de que todos facemos política polo simple feito de facer calquera cousa”.
“A caza” é un filme construído maxistralmente en tempos perfectamente marcados e sincronizados á treboada interna que se incuba nos tres personaxes principais. Sen dúbida, o filme máis importante da nosa industria nesa época.

Te puede interesar