O ano pasado polas festas das Neves de Graíces, e iste polas de San Antonio da Peroxa, puxen letreiros das historias dos abandonados castelo e cemiterio da Peroxa, na entrada ó bar Agro da Peroxa, no que venden o periódico La Región, e roubáronos de noite, ós dous e cinco días de polos. Non se sabe quen foi, pero intúoo, porque o que se pica, allos mastica. As historias que puña, máis ou menos, eran as que siguen:
'Atención, señor párroco, feligreses e demáis responsables do abandoado cemiterio da parroquia da Peroxa. Como o vello cemiterio antes foi do Castelo, veñen moitos turistas a velo; e como él, hasta os accesos están intransitables e entrampazados'. No comezo dos camiños e cementerio puxen letreiros para sinailzalos, un diles pon: 'Por iste intransitable camiño está o abandoado cemiterio da Peroxa e do Castelo. Os restos dos alí enterrados, entre malezas e carballos 'con lamentos de ultratumba' xusticia están clamando'.
O vello atrio garda un milagre do San Antonio, que se lle apareceu a tres pastorciños fai 66 anos. Diste suceso publicou un reportaxe La Región o 16 de se-tembro do 2000.
Responsables, entoen o 'mea culpa' e rectifiquen, máis vale tarde que nunca.
O vello atrio garda un milagre do San Antonio, que se lle apareceu a tres pastorciños fai 66 anos. Diste suceso publicou un reportaxe La Región o 16 de se-tembro do 2000.
Responsables, entoen o 'mea culpa' e rectifiquen, máis vale tarde que nunca.
