Entroido 2020

"O compañerismo dos boteiros é o mellor"

Los boteiros por las calles de Vilariño en el Domingo de Entroido.Foto: Xesús Fariñas
photo_camera Los boteiros por las calles de Vilariño en el Domingo de Entroido. (Foto: Xesús Fariñas)
María José Dominguez, secretaria de la Asociación Xuntos Polo Folión, comenta: “Penso que fun a primeira muller en ser boteira, antes só podían ir os homes”

El Entroido de Vilariño es uno de los más ancestrales y el boteiro es uno de esos personajes que hacen bailar a toda una comunidad al ritmo de los foliones. María José Dominguez, secretaria de la Asociación Xuntos Polo Folión comenta que “levo máis de 15 anos saindo de boteira no Entroido. Antes non deixaban sair as mulleres, sólo os homes podía sair de Folión. Penso que fun a primeira muller en sair de boteira aquí en Vilariño. É unha sensación única”.

Salir de boteiro se vive con mucha intensidad, de hecho, María José Domínguez se hizo un esguince en la reciente Mascarada Ibérica el pasado mes de enero.

El traje tiene una indumentaria que necesita su tiempo de preparación. “Normalmente eu poño antes uns leggins, unha camiseta para evitar o exceso de suor, unha camisa branca e logo o resto da indumentaria. Precísase axuda para abrochar ben os botons e poñer as esquilas”, comenta María José Domínguez.

El elemento más singular del personaje es la careta. “Aparte superior da careta no meu pobo faixe con flores de papel pinocho que precisa o seu tempo de elaboración e cada dous anos teño que cambialas. Cada pobo ten a seu careta”.

La secretaria de la asociación comenta que hay varios folións e o número de integrantes varia. “Nalgúns son entre dos e catro e outros como o de Mormentelos pode levar ata oito boteiros”, sinala.

María José Domínguez se muestra un poco pesimista con el futuro del boteiro. “Antigamente todos querían ser boteiros, en cambio, hoxe en día ninguén quere ir. A xente nova non  ten tanta ilusión por ir. Recoñezo tamén que non vale calquera para ser boteiro. Non é poñer unha careta e xa está. É toda una sensación”.

La asociación trabaja por mantener el presente y el futuro del personaje. El año pasado hicieron un taller de elaboración de caretas y para el año que viene tienen pensado hacer uno de elaboración de los trajes.

“O máis bonito de ser boteiro é o compañeirismo que existe entre todos. A xente maior nos admira e ves a súa emoción e felicidade cando nos ven chegar”, comenta María José Domínguez.

Te puede interesar