Lorena Quintas: “Debuxo a través do tacto”

photo_camera Lorena Quintas se dedica a la pintura. La suya es una historia de su superación. La artritis que le diagnosticaron en el pasado provocó la reducción su movilidad y le provocó ceguera. Años más tarde va estrenar una muestra de pintura con hilos
Lorena Quintas se vio obligada a reaprenderlo todo hace nueve años, después de perder la visión. En ese largo proceso, encontró una pasión artística, y una forma de vida, la pintura con hilos. Sus manos actúan ahora como antes lo hacían sus ojos.

La de Lorena Quintas es una historia de superación. De pequeña fue diagnosticada de artritis, una enfermedad que redujo su movilidad -usa silla de ruedas- y que, hace nueve años, le provocó ceguera. Después de perder la visión, tuvo que reaprenderlo todo: a situarse, a desplazarse, a leer, a utilizar el móvil, el ordenador. “Ao non ver, de súpeto quedeime un pouco sen saber facer nada…”, recuerda Quintas.

Pero en ese largo proceso, descubrió una pasión: la pintura con hilos. “Fixen moitos cursos na Once, de tecnoloxía, de braille, e tamén fixen obradoiros de manualidades”, explica. En uno de esos talleres, la profesora le enseñó la técnica: “É unha especie de tapizado, parece unha pintura ou un bordado, pero ao achegarte ves que son fíos”. 

A partir de ahí, Quintas continuó pintando. “Decateime de que tiña paciencia, gustoume. Foi un proceso de aprendizaxe, tiven que practicar durante meses. Ao principio facíalle cadros á familia, aos amigos, e pouco e pouco fun facendo debuxos máis complexos e o tacto fóiseme estimulando máis, claro”, detalla. La artesana imagina los motivos que va a pintar y los transfiere a los hilos a través de los dedos: “Debuxo a través do tacto, digamos que o que toco se proxecta na miña cabeza. Ao non nacer invidente, teño esa posibilidade”.

En 2018, decidió apostar por la creación e impulsar su propio proyecto, Xogo de fíos. “Xa non fago só cadros, tamén fago debuxos sobre bases de madeira, caixiñas… Descubrín que podo utilizar a mesma técnica en diversos materiais, e cambiándolle a base poden quedar deseños moi creativos”, apunta.

Como en tantos casos, la pandemia paralizó un poco el proyecto de Quintas. Ahora, en plena reactivación, estrena un espacio en Outeiro de Laxe (Allariz), donde mostrará sus obras, a modo de taller y tienda. “É moi ilusionante, a verdade. Antes sempre tiña os cadros gardados en caixas, e se viña alguén había que quitar todo, poñelos enriba da mesa… agora poderán estar colgados permanentemente, e que veña quen queira”, comenta. “Inauguramos o día 10 deste mes”, añade.

Además, Quintas imparte talleres y charlas para enseñar su técnica: “É moi importante visibilizar que as persoas con discapacidade podemos facer cousas. A min encántame o que fago”. En particular, disfruta de mostrar sus pinturas a personas invidentes, para que también puedan desarrollar su potencial creativo: “A discapacidade non ten que ser unha barreira”.

Te puede interesar