O cineísta que filmou a vida por pura paixón

O primeiro dos Encontros Literarios do OUFF, este mércores. | Iago Cortón

O Ourense Film Festival (OUFF) reivindicou a memoria íntima no arranque dos “Encontros Literarios” da man de Manolo González, que rescatou o cineísta que filmou a vida por pura paixón. A libraría Tanco converteuse onte nunha máquina do tempo durante a presentación de “O Cineísta Andarengo”, un ensaio que recuperou a figura esquecida de Bernardino de Lamas, o ferrolán que capturou coa súa Pathé Baby a Galicia dos anos 20 e 30.

Houbo un murmurio especial en Tanco, que se encheu para falar de tesouros. E o de onte á noite era de celuloide, de memoria e dunha paixón case esquecida. O OUFF amosou unha vez máis a súa intelixencia ao abrir unha xanela á palabra escrita, e fíxoo da man dun dos grandes gardiáns do audiovisual galego, Manolo González, que veu presentar a unha pantasma entrañable: Bernardino de Lamas.

Arrodeado por andeis que cheiraban a papel e a historias, González non se presentou como un simple autor, senón como o que é: un activista da memoria. Coa calma de quen leva corenta anos desenterrando imaxes, introduciu os asistentes no mundo de “O Cineísta Andarengo”. E con el, viaxouse a unha Galicia de hai un século, unha terra de feiras, procesións e vida cotiá que un xornalista ferrolán chamado Alfonso Piñón decidiu que merecía ser lembrada.

Unha viaxe a unha Galicia de hai un século na que un xornalista ferrolán filmou preto de trescentas películas

Armado co seu pseudónimo, Bernardino de Lamas, e cunha pequena cámara Pathé Baby, Piñón filmou preto de trescentas películas. Non eran superproducións, nin dramas con guión. Como explicou González con entusiasmo, eran algo moito máis valioso: a vida sen filtros. “Filmaba por pracer, por costume, por paixón”, resoou na libraría. E nesa frase encerrábase a esencia da velada. O público escoitou enganchado a historia, coma quen descobre un anaco perdido do pasado de Galicia. Houbo preguntas, anécdotas e coloquio posterior.

Con todo, quedou clara a mensaxe principal da noite: que o cinema, máis aló da grande industria, tamén pertence á xente, a eses apaixonados que, coma Bernardino, só queren gardar un anaco da vida.

O segundo destes Encontros Literarios terá lugar o vindeiro sábado, 27 de setembro, ás 12,30 horas, no Ceres 1984. Alí presentarase “Mujeres de Cine”, unha obra de Ruth Gabriel, coa que achega ao público a historia de 30 actrices clásicas do cinema español, nadas entre 1900 e 1965.