O Museo Carlos Maside xa é BIC, Ben de Interese Cultural

A Xunta declarou Ben de Interese Cultural (BIC) o edificio do Museo de Arte Contemporánea Sargadelos-Carlos Maside, situado no municipio de Sada (A Coruña), e a súa colección de arte con 1.447 obras a uns días de que caducase o 1 de agosto o expediente iniciado hai dous anos.

O inmoble, concibido polos intelectuais galeguistas Luís Seoane e Isaac Díaz Pardo en 1970, alberga no seu interior importantes obras de autores como Castelao, Laxeiro ou Lugrís, algunhas delas en evidente estado de deterioración desde hai anos, por exemplo, con cadros con humidades. Forma parte dun complexo arquitectónico en Sada (A Coruña) que acolle a fábrica de Cerámicas O Castro.

Precisamente onte, diversas entidades culturais e sociais como a Comisión pola Recuperación dá Memoria Histórica da Coruña convocaran un encontro sobre o risco de caducidade deste expediente.

Agora, o Consello da Xunta declara BIC este museo por “o seu interese arquitectónico e artístico para a historia da comunidade” a través dun decreto que recoñece que tanto o inmoble como o seu contido debe ser merecedor da súa máxima protección.

"Coa conformidade"

Respecto diso, o presidente do Goberno galego, Alfonso Rueda, asegurou que esta declaración se fai “coa conformidade” do propietario de Sargadelos, Segismundo García, o que é necesario para dar luz verde ao expediente. A declaración farase oficial coa publicación no Diario Oficial de Galicia (DOG).

Este conxunto patrimonial está xestionado pola Fundación Sargadelos. Contará a partir de agora cun recoñecemento que o distingue como “relevante e de especial significación para a comprensión da arte contemporánea galega”, un feito que propiciará o establecemento de sistemas para velar pola súa conservación e unha mellor divulgación deste legado para o seu estudo, investigación e goce por parte da sociedade.

Deste xeito, o edificio está considerado un fito na arquitectura contemporánea española que mostra na súa linguaxe construtiva a integración das influencias artísticas internacionais recollidas por Luís Seoane, Isaac Díaz Pardo e Andrés Fernández-Albalat, e reúne os avances e as innovacións dos entón novos espazos museísticos e culturais que se estaban definindo.

Ademais, o espazo logra desenvolver unha simbiose cos seus partes integrantes e as pezas que acolle, concibido para albergar un conxunto artístico cun grande alcance simbólico e representativo da evolución da arte galega do século XX.

Ao seu valor arquitectónico úneselle o seu papel na promoción e difusión da obra dun grupo de artistas marcados polo exilio.