LOS 'HUNOS' Y LOS 'HOTROS'

Pues sí, señores, objetiva y humildemente creo que se merecen una 'ortografía' especial para esos personajes que tienen 'suelditos' por diestro y siniestro, incluso pensiones vitalicias que pagamos los contribuyentes, ¡los sufridísimos españoles! Hablan de cientos de millones de euros como si fuesen de las añoradas pesetiñas. Para hablar de España hay que tener ética, empatía, humanidad. ¿Y qué ocurre? Que ni lo uno ni lo otro.
Mentras, moitos dos nosos irmáns morren de fame e, nun tris, a maioría axeadaremos. ¡Qué carotas as eléctricas! Teñen a desvergonza de ter rúas, edificios cheos de cables. As telefónicas, outro timo, e maiúsculos dividendos se embolsan. Os bancos, outros descarados. E os carburantes, ¡gasús! Coma nunca. Nada, que morremos titiritando, esfamiados. Voltaremos ó coche de San Fernando. A xente nova mirando para o ceo, a ver se volve a caer o 'maná'.

Moito bla... blaaa, pero o que non ten, naide lle-lo da. Si, certo. O país non está para ruadas. Quén tivera unha variña máxica e poidera axeitar. Todos os que din que teñen solucións válidas, ¿por qué non as poñen o ben de todos? ¿Políticos con ideales? Moi pouquiños. Cada quén anda ó seu. Enchúfanse a parentes, votantes, ¿amigos?... Non, xa non quedan. ¿Benefactores? Tampouco se teñen en conta.

¿Y la ley antitabaco? Que nadie nos prohiba, nos impongan. Tenemos y debemos autoeducarnos. Nunca fui fumadora, pero el verbo 'prohibir'... No se debe ser tan drásticos. En el término medio. ¿Por y para qué adaptaron los hosteleros sus negocios a lo que se les mandó? Si hay lugares que el sentido común nos dice que no son propios para el cigarro... Tanto prohibir, prohibir. ¡Qué noxo! Nin poderemos mexar, nin... ¿Por qué non prohiben os estancos e o tabaco na súa totalidade?

¡Qué noxo tanto prohibir! Tamén se debería prohibir o gañar unhos tantísimo, e outros nadiña.

Non entendo nada. ¡Qué burriña son! Digo, que haya paz. Y lo que decía Teresa. de Calcuta: 'Si no se vive para los demás, la vida carece de sentido'. La paz empieza con una sonrisa.

Te puede interesar
Más en Cartas al director