Xosé Cid: "A miña última escultura aínda está por facer. Aos artistas soamente Deus os xubila"

ENTREVISTA

O escultor Xosé Cid é o novo patrón de honra da Fundación Curros Enríquez

OURENSE (CAFETERÍA LA PERLA). 05/09/2020. OURENSE. Premio Casa dos Poetas. Recepción do premiado e convidados na Casa do Concello. Alborada a cargo do Grupo de Gaitas “O gaiteiro de Penalta”. Ofrenda floral diante do monumento de Celso Emilio Ferreiro. Intervención do presidente da Fundación Celso Emilio Ferreiro e finalmente a entrega do premio no Claustro Barroco. FOTO: ÓSCAR PINAL

O escultor Xosé Cid Menor.
OURENSE (CAFETERÍA LA PERLA). 05/09/2020. OURENSE. Premio Casa dos Poetas. Recepción do premiado e convidados na Casa do Concello. Alborada a cargo do Grupo de Gaitas “O gaiteiro de Penalta”. Ofrenda floral diante do monumento de Celso Emilio Ferreiro. Intervención do presidente da Fundación Celso Emilio Ferreiro e finalmente a entrega do premio no Claustro Barroco. FOTO: ÓSCAR PINAL O escultor Xosé Cid Menor.

Cun discurso que emocionou aos presentes no claustro barroco, Xosé Cid asegura, aos 74 anos, que a súa derradeira escultura "aínda está por facer".

Que significa para vostede este recoñecemento?

Para min é unha honra. Eu non son un soñador de premios, pero que me concedan un pola miña traxectoria é unha satisfacción.

Foi un artista autodidacta, ¿que diferencia ás persoas coma vostede das que reciben unha formación específica?

É totalmente diferente, si vas a unha escola aprendes, se eres autodidacta tes que ir descubrindo por ti mesmo as cousas. É algo que te supón moito máis traballo.

Vostede abriu o seu propio camiño.

Eu fun autodidacta porque non tiven outra alternativa. Gustaríame ter ido a Belas Artes, pero as circunstancias eran as que eran. Cando cumprín 11 anos os meus pais decidiron que tiña que poñerme a traballar, aprender un oficio. Aos 14 anos xa me gañaba a vida e descubrín que xa dependía de min mesmo e do meu traballo.

A arte coma vostede a concebiu e a revolución dixital da actualidade, ¿son compatibles?

Hoxe tocamos un botón e entramos en todos os museos e onde queiramos. Daquelas non, nin tan sequera tiña libros. Cantas máis posibilidades, mellor.

Cal é a súa creación artística máis prezada?

Eu son un artista que nunca estou conforme. Cando remato unha obra, para min xa pertence ao pasado. O que me interesa é o presente ou o mañá, se chega. Cando fixen a miña primeira exposición parecía que non cabía polas portas, era xoven e estaba moi emocionado. Hoxe, con 74, estou cheo de dúbidas. Creo que esto quere dicir que, coma creador, aínda estou aí.

Podería recordarme cal foi a súa última escultura?

A miña última escultura aínda está por facer. Hai unha frase que di que aos artistas soamente Deus os xubila.

Contenido patrocinado

stats