Garantiza un mayor alivio fiscal
Alfonso Rueda promete “cooperación y estabilidad” a los empresarios de Ourense
Reportaje
La de Marcos Rodríguez Pantoja es una de esas historias de película. La retrató Gerardo Olivares en 2010: “Entrelobos” es la vida de uno de los pocos casos documentados de “niño salvaje” en España. Vivió siete años de su infancia en una familia adoptiva de lobos -”lo que no hicieron mis padres por mí lo hicieron ellos”- y reside desde hace tiempo en una pequeña aldea de San Cibrao, donde “se han hecho colas para visitarme como las del paro”. Ahora, aprende a leer y escribir en el Centro Público de Educación Permanente para Adultos (EPAPU), en la rúa Álvarez de Sotomayor. Le costó animarse. Por el qué dirán. Pero pronto supo señalarle a la profesora el cartel de “Rante”, su pueblo. Convertirse en alumno de la EPAPU lo hizo, sin querer, casi profesor. El centro aprovechó su experiencia vital en todas las asignaturas y ayer él puso el broche final a un proyecto multidisciplinar que acerca a los demás una biografía diferente, lejos de la civilización.
El departamento de francés le hizo una canción, el de ciencias un herbario con todas las flores que conoció en Sierra Morena, el de filosofía un estudio antropológico, el de inglés un cómic y un vídeo sobre su experiencia con los lobos y el de Historia un mapa con aquellos lugares de su periplo vital. “Este é un centro moi diverso, non só se dan segundas oportunidades. Aquí hai clases de alfabetización para adultos que non saben ler ou escribir, moitas veces porque non tiveron a súa oportunidade. É o caso de Marcos Rodríguez Pantoja que, con 75 anos, está aprendendo a ler e escribir para defenderse na vida”, dice María Miguélez, la profesora que conocía al “niño salvaje” y que le animó a convertirse en alumno de la EPAPU.
“Cando coñecimos a súa historia decidimos que se podía aproveitar no centro facendo un proxecto que amosara a súa vida, pero tamén que fosra a base para que exista unha documentación e que outros centros poidan animarse cun proxecto así, de esforzos conxuntos”, añade Miguélez. El centro ya luce paneles con todos los proyectos realizados. La web de la EPAPU complementa esta experiencia.
“Todo o profesorado adaptou a súa materia para que nela entrara a figura de Marcos. Sentímonos moi orgullosos deste proxecto, e máis unidos”, valoran desde el centro.
Marcos, de momento, prefiere leer. “Escribir aínda non lle gusta tanto. É normal, ten artrose de pasar tanto tempo en sitios fríos e vivindo solo. Non ten esa axilidade”, explica la profesora. Pero él sigue aprendiendo. “Ao principio custáballe, dicía que na aldea se rían del. Pero foi emocionante ver que un día saíamos de Ourense e nun cartel puña “Rante”. Pareceume que estabamos aprendendo moito del e para el tamén era importante”.
Contenido patrocinado
También te puede interesar
Garantiza un mayor alivio fiscal
Alfonso Rueda promete “cooperación y estabilidad” a los empresarios de Ourense
IDENTIFICACIÓN POR ADN
El hombre hallado sin vida en As Caldas llevaba 48 horas muerto
SEGURIDADE VIARIA
Xunta e Pereiro de Aguiar melloran a seguridade de varias estradas
Lo último
SE SOLIDARIZAN DESDE TODO EL PAÍS
Luis Rivera, presidente del Centro Comercial Aberto Ourense Centro: “No podemos perder más músculo comercial”
HUELGA SANITARIA
Batas en la puerta del CHUO
ANIVERSARIO
A palabra de Marcos Valcárcel segue viva
AGRESIÓN SEXUAL EN OURENSE
Ratificados los 13 años por violar y “cosificar” a su expareja en Ourense: "Te voy a follar cuando quiera"