Un neno labrego que chegou a cumprir o seu soño con 90 anos

Din que nunca é tarde para cumprir os soños e aínda que iso poida parecer unha falacia, as veces, convértese en realidade. José Pérez naceu en Sober hai 91 anos e dende moi cedo soubo cal era a súa vocación: “Con 12 anos quixen ser músico”, porén a vida levouno por outros camiños. Con todo, esa inquietude sempre quedou na súa memoria.

“Cando un ten moitos anos, a infancia recórdase moito”, asegura Pérez. Neste senso, hai algo menos de dous anos, comezou a buscar un luthier para que lle fabricase unha zanfona, un instrumento que estivo moi presente na súa infancia. “Cando era pequeno, vin tocar a zanfona, en feiras, festas e outros eventos, sempre me chamou a atención”, lembra agora coa súa propia zanfona apoiada no regazo.

Cando lle entregaron o seu instrumento, preguntou con ilusión onde podía aprender a tocalo. Foi entón cando o puxeron en contacto con Manuel Garrido, profesor na Escola de Gaitas da Deputación. “Chamoume dicindo que quería aprender a tocar a zanfona”, conta o seu mestre, quen destaca con humor un detalle que o fixo reflexionar antes de acceder a darlle clases: “Díxome que tiña que aprender rápido, porque tiña 90 anos e igual non lle quedaba moito tempo”. Garrido aceptou o desafío que lle propuxo José e recibiuno como alumno. “O que vin foi un reto profesional marabilloso”, indica.

“Chamoume dicindo que quería aprender a tocar a zanfona, pero que tiña que ser rápido porque tiña 90 anos”

No seu primeiro curso, José conseguiu dominar o instrumento. “De seguida me din conta que tiña moita habilidade, que tiña unha disposición natural cara a música”, asegura Garrido. Esa mañá para tocar a zanfona levouno a actuar como solista no concerto de Ourencanto, apenas uns meses despois das súas primeiras clases. “Ao principio opúxenme a actuar, porque sentía que era demasiada exposición, pero o señor Garrido, o profesor, acaboume convencendo”, celebra agora José Pérez, que lembra ese día como “un éxito impensable” na súa vida.

Este mes de outubro, José iniciou o seu segundo curso na escola de música. “Ten moi claro o que quere”, resalta o seu mestre, porén a José gústalle facer as cousas moi ben e por iso insiste que aínda lle queda moito por aprender. “Teño que practicar máis porque coa idade é máis complicado aprender de memoria as cancións”, apunta.

Máis aló do que poida chegar a aprender, José xa ten a satisfacción de ter cumprido un soño que tiña de pequeno, unha etapa da súa vida que mantén agora máis viva ca nunca grazas a este instrumento. “A zanfona ten un sonido moi parecido ao carro dos labregos, era o vehículo que había, o que levaba a colleita para a casa e a herba para o gando, cando a toco lembro eses momentos que vivín moi de cerca cando era novo”.