Rafael Dávila Álvarez
Non plus ultra
O mono espido” superou e someteu a outros seres máis fortes, entre outras razóns, porque adoptou unhas normas que amparaban o conxunto dos habitantes dunha entidade, por necesidade de defensa e protección. De non facelo recibían o castigo pola súa neglixencia. Cando non existía a escritura aplicábase a norma, máis tarde a lei, polos anciáns e polos sacerdotes, porque eran a referencia da tradición e sabedoría.
Os primeiros códigos escritos, todos de orixe mesopotámico, foron: Urukagina , Ur nammn, Lei Eshnanuna. Lipit-ishta, Hammurabi… Todos sufriron modificacións e desapareceron a causa de invasións de culturas superiores, de novas relixións, de avances científicos, revolucións e, sobre todo, pola inclusión nas leis dos Estados dos dereitos e deberes de cada cidadán.
Pero hai un código, que superando o tempo aplicase con rigor polos seus adictos que, a pesares de sufrir, persecucións torturas, morte, como consecuencia do odio que provoca a súa identidade noutras ideoloxías. É tal o dominio sobre o pobo que non teñen incumbinte en aplicalo en contra da leis internacionais. Na súa historia mestúranse conceptos relixiosos, con xenofobia, racismo e poder. Este código aplicóuselle, hai dos mil anos, a un home Santo acusándoo de blasfemo por predicar que o Amor debe de ser quen vertebre as relacións humanas, condenando a soberbia e a envexa e a usura como pecado dos hipócritas e dos que explotan os máis vulnerables.
Estes textos proceden do Antigo Testamento da Santa Biblia, código do exercito Israelita, compartido por moitos cidadáns norteamericanos
Na actualidade o exército hebreo, ó servizo do Goberno criminal de Benxamín Netanyahu, aplica o Código que xustifica o exterminio dos seus irmáns semitas na Franxa de Gaza. É o mesmo Código que aplicaron os seus antepasados Moisés e Josué para exterminar a varias nacións.
Libro IV de Moisés: “Xehová falou a Moisés… Manda aos fillos de Israel que boten do campamento a leprosos, aos que padecen fluxo de seme e a todo contaminado con mortos”.
Libro IV números 21: “E Xehová escoitou a voz de Israel e entregou o Cananeo e destruínnos a eles e as súas cidades… e chamou ao lugar Horma…”.
Deutoronomio 9: “Non pola túa xustiza, nin pola rectitude do teu corazón, entras a posuír a terra deles, senón pola impiedade destas nacións. Xehová o teu Deus o teu arroxas diante túa…para confirmar a palabra que Xehová xurou aos teus pais Abraham, Isaac e Xacob”.
Josué 6: “E destruíron ao fío de espada todo no que na cidade había; homes e mulleres, mozos e vellos, ata os bois, as ovellas e os asnos…”.
Estes textos proceden do Antigo Testamento da Santa Biblia, código do exercito Israelita, compartido por moitos cidadáns norteamericanos. A candidata demócrata Kamala Harris foi incapaz de articular unha mensaxe diferente do de Donald Trump no xenocidio dos Gazetíes. Cando tiña a posibilidade de antepoñer “ O sermón da montaña” do home asasinado polos sacerdotes do Sanedrín, que lle aplicaron o código xenocida de Xehová.
O papa Francisco tíñao claro Xesús é o futuro, Xehová o pasado. León ten dubidas teolóxicas que lle impiden enterrar a Xehová.
Contenido patrocinado
También te puede interesar
Rafael Dávila Álvarez
Non plus ultra
Xose A. Perozo
PENSAR POR PENSAR
Feijóo e Sánchez no espello extremeño
Chito Rivas
PINGAS DE ORBALLO
A feira política
Manuel Orío
La tregua de Navidad
Lo último