La Región
JARDÍN ABIERTO
Simbología de la flor de amarilis en Navidad
Remataron as novenas dos Milagres. Levo tantos anos escribindo, colaborando neste xornal que nin eu mesmo sei os que levo. E en todos estes anos creo que sempre escribín algo sobre as novenas. Menos este. Por certas circunstancias e porque, realmente, sería repetirme. Con respecto ó significado relixioso, entendo que, a moitos, quizais a maioría, si asuman tal significado. Eu prefiro dicir que sempre seguín a costume, a tradición desas case obrigatorias visitas neses días tan especiais. E con respecto ó, digamos, recinto, creo que todo o mundo sabe xa o que significan Os Milagres para min. De aí que me repetiría en explicacións, en ruxerruxes, en sentimentos, en vivencias e nun longo etcétera Por certo, non escribín nada e tamén foi un dos escasos anos nos que tampouco asistín a ningunha novena. O de escasos débese a dous ou tres que me coincidiron con vacacións fóra da contorna.
Non escribindo nada máis sobre tal excelso acontecemento, tiro pola solución máis fácil, a do fútbol. Deporte do que sempre boto man cando me angustian outras noticias, digamos, dramáticas, como son as das guerras. E guerras famosas aínda temos dúas: a de Ucraína e a de Israel. As africanas, esas non interesan, que son de África.
Vou falar de fútbol, pero, vaia, case diría que relacionado con África. Porque en África, a maioría son negros. E ós negros, aquí, semella que os tratamos mal. Falando claro: racismo no fútbol. Vinicius quere que non se lle dea o Mundial a España se segue o do racismo. Os mandatarios din que non hai racismo. Eu digo que hai racismo. Pero non ese racismo que vemos no fútbol. Para min, o racismo do fútbol son simples insultos. Cando alguén insulta, busca a palabra que máis doe. A un negro bérranlle negro. A un branco, a que máis doa quizais sexa fillo de p... Un afeccionado que lle berra negro a un negro non é por ser racista. Se fora racista non podería ver a algúns xogadores do seu propio equipo. Seguro que cando un negro do seu equipo marca, berrará gol con toda a felicidade do mundo. E hoxe todos os equipos teñen xogadores negros. Ese afeccionado que lle berra negro a un negro, estou por apostar que berrou gol cando marcaron na Eurocopa Nico Williams e Lamine Yamal. O racismo vai moito máis alá de berrarlle negro a un negro. É non admitilo na nosa sociedade porque é negro. É non darlle traballo porque é negro. É miralo con desprezo ou con medo porque é negro. É non darlle acubillo porque é negro... Iso é racismo. O de berrar negro no fútbol é máis un insulto que un berro racista.
Contenido patrocinado
También te puede interesar
La Región
JARDÍN ABIERTO
Simbología de la flor de amarilis en Navidad
Jaime Noguerol
EL ÁNGULO INVERSO
La mirada sabia del barman
Miguel Anxo Bastos
Extremadura: la clave está a la izquierda
Sergio Otamendi
CRÓNICA INTERNACIONAL
Dos éxitos o dos fracasos
Lo último
ELECCIONES EN EXTREMADURA
Casi 891.000 extremeños están llamados a votar este domingo en las elecciones autonómicas del 21D