Opinión

A TEORÍA DO PARACAÍDAS

Non lembro ben cantos anos hai que José Manuel Romay Beccaría exerceu como conselleiro de Agricultura. Tería que botar man da hemeroteca. Pero, se non hai vinte anos, poucos lles han de faltar. O que si lembro con bastante nidieza foi unha roda de prensa ofrecida nun dos veráns que lle tocou estar á fronte dese departamento, termando dun trebello en forma de paracaídas de xoguete (daqueles que lanzabamos de rapaces ó aire, cun soldadiño de goma maciza pendurando dos fíos) co que pretendía demostrar que a vaga de incendios forestais que nos asolaban daquela, estaba perfectamente organizada e deseñada por unha trama de 'terroristas forestais' que, non se sabía moi ben con qué motivo (daquela a culpa levábana, se mal non lembro, as empresas madeireiras), propuxéranse arrasar os nosos montes -e a nós con eles-, porque a cantidade de incendios era certamente espectacular.


Dende aquela, tampouco sería quen de contabilizar agora cantos conselleiros do ramo pasaron polo departamento autonómico que ten ó seu cargo a política forestal.


O que si sei é que, dende uns poucos anos denantes -é dicir, dende que temos autonomía- xa estiveron á fronte da Consellería -xa fose de Agricultura, de Montes ou de Medio Rural- representantes dos tres partidos políticos do arco parlamentario.


Como tamén sei que todos eles -ou os seus presidentes, tal como acaba de facer Alberto Núñez- nalgún momento de máxima 'actividade' do lume, botaron man da teoría do paracaídas (ou o que é o mesmo, da teoría conspirativa) para tratar de explicar o inexplicable. É dicir que Galicia (ou, mellor dito, a clase política galega), despois de trinta anos de xestionar de seu o noso medio rural en xeral e a riqueza forestal en particular, e de enterrar ou queimar (nunca mellor dito) milleiros de millóns de euros de fondos propios e alleos no intento, tense declarado totalmente incompetente para resolver a súa política forestal, transformando o que noutros lugares do mundo é un recurso -é dicir, un medio de vida- nun grave problema que está a poñer en perigo a nosa integridade social para o futuro. E isto é -heino repetir ata a saciedade- porque no fondo todos gobernan dirixidos polo 'chip' subconsciente do inexorable esmorecemento do medio rural.

Te puede interesar