Sonia Torre
UN CAFÉ SOLO
Las nostalgias
A pregunta vén a conto porque aínda hai moita xente que non é consciente da importancia que ten consumir produtos etiquetados en galego. O seu efecto nos mercados é dobre: apoiar e fomentar o uso da lingua galega nas marcas comerciais; a maiores, consumindo eses produtos, estariamos a facer viable as explotacións agroalimentarias e as súas industriais transformadoras.
Asi o expresaron o Foro E. Peinador e a Irmandade de Agroalimentarios e Adegueiros na Carta do Consumo Responsable e Solidario: “Cando eliximos os produtos a consumir, temos a opción de escoller aqueles que están a manter unha economía sostíble que xera riqueza, valor engadido e emprego de proximidade, ao tempo que axudan a manter viva unha cultura, unha lingua e unha forma de sermos”.
Xa que logo, temos un deber solidario e responsable. Solidario coas empresas e persoas emprendedoras que deron o paso arriscado de identificaren as súas ofertas etiquetándoas en galego, procurandolle ao noso idioma unha pervivencia no futuro; e responsable, porque amosar preferenza polos produtos galegos contribúe ao desenvolvemento económico do país, ao tempo que garante a fixación de poboación en todo o territorio.
Xa outros antes ca nós, moitas décadas atrás, expresárono con nidieza. Por exemplo, a Unión de Colleteiros do Ribeiro do Avia constituída en 1936. Dixérono asi no manifesto fundacional: “Pensade que ao defender os produtos da nosa terra, estades defendendo o pan dos nosos veciños, os intereses dos nosos amigos e a gloria do noso país, evitando a fame”.
A lingua galega debe ter máis usos que os meramente literarios, e disto aínda non se decataron moitos.
Galeguizar Galicia implica extender o uso da lingua galega a todas empresas do sector agroalimentario. Un envase que se rotule en lingua galega é unha mostra da importancia que ten o idioma para estimular o prestixio da nosa identidade nacional. A lingua galega debe ter máis usos que os meramente literarios, e disto aínda non se decataron moitos. A táboa de salvación dun idioma está na economía e na ciencia, dous esteos fundamentais para garantirlle un futuro certo, transferíndolles o prextixio social que agora mesmo está coutado por mor desa cativa compoñente cultural e literaria.
O labor desenvolvido polo Foro E. Peinador nos últimos vinte anos foi fundamental para procurarlle ao noso idioma espazos ata entón vedados. O 85% da produción leiteira etiquetase en galego; no sector vinícola por aí lle anda na mesma porcentaxe. A cada pouco aparecen novas marcas comerciais que buscan no noso idioma un sinal de identidade para reforzar as denominacións de oríxe. Nos mercados globais hai que estar con personalidade propia, e iso sábeno moi ben as marcas de licores, por exemplo, que se consomen en restaurantes e cafeterías tamén en Galicia, todas elas etiquetadas en cadansúa lingua de procedencia.
O proceso de galeguización empeza a notarse, mais non no ritmo desexado. Aínda quedan moitos estrategos comerciais que lles desaconsellan aos seus clientes o uso da lingua galega, cando buscan unha nova imaxe para os seus produtos. Eses profesionais son unha mostra do fracaso do sistema universitario galegos no que aniñan e se reproducen os complexos lingüísticos de inferioridade, formando aos futuros profesionais da comunicación con esas eivas intelectuais.
A economía galega medrará galegamente na medida en que consumidores queiran. E non esquezamos que moitos consumidores teñen adscricións sindicais e políticas. As organizacións nas que militan non están polo labor de galeguizar aos seus afiliados e simpatizantes. En 1934 o Partido Galeguista tivo unha actitude de defensa dos produtos galegos: “Unha patria para existir necesita contar cunha economía propia”. Sen embargo, unha organización nacionalista que conmemorou recentemente a súa fundación agochou este discurso pedagóxico. Cómpre que nas nosas compras apliquemos o principio da discriminación positiva:de primeiras, produtos galegos, e dentro deles aqueles que se identifiquen coa nosa lingua. Entre o falar e o facer debe existir unha coherencia.
Contenido patrocinado
También te puede interesar
Sonia Torre
UN CAFÉ SOLO
Las nostalgias
Xabier Limia de Gardón
ARTE ET ALIA
Ofelia Cardo exorciza las sombras del pasado
Emilio R. Portabales
TRIBUNA
Pasado, presente e futuro dos Coros Galegos
DIARIO LEGAL
¿Camino público o serventía?