Todos escoitamos a historia de Pedro alguna vez: aquilo de cando negou a Xesús e o galo cantou… O curioso do caso e que case que nunca lembramos como rematou a historia: Pedro non só foi perdoado, senón tamén restaurado.
O perdón parece algo ben complicado, porque para perdoar ou ser perdoados alguén sempre ten que pagar un prezo. Sentímonos ben cando alguén nos perdoa, pero é máis difícil perdoar os demais. Por iso, o segundo evanxelista (Marcos, íntimo amigo de Pedro) explica que cando Xesús resucitou, o primeiro que fixo foi ir buscar a Pedro. Así o anunciou un anxo:
Buscades a Xesús Nazareno, o crucificado? Non está aquí, resucitou… Ídelles dicir aos discípulos e mais a Pedro que El vai diante de vós a Galilea; alí o veredes” (Marcos 16:6)
Alguén dixo unha vez que o oficio de Deus é perdoar, e aínda que habería que explicar ben esa frase, basta polo de agora saber que podemos acudir a El sabendo que nos escoita e quere restaurar a nosa vida.
