ENCOLLERSE DE OMBROS

Probablemente estamos mortos. Non estou seguro, certo, pero existen sinais que conducen á forza, como cando unha pistola nos aperta nos cadrís, a esa sospeita. Hai territorios nos que se intensifica a presión do cano. Por que non dicilo: a pistola oprime especialmente en Ourense. Aquí un ten a sensación de que a cidadanía volveuse fantasma. Fantasma ao estilo do Ulises, onde se define tal figura como un esvaecemento por morte, por ausencia ou por cambio de costumes. Non advirte, neste lugar, a estraña desaparición do desagrado social? Ninguén se sinte escandalizado, insultado, afectado. Nada. Por que será? Se existe a repugnancia, claramente é levada en silencio. Esta aceptación da realidade é o noso mellor atributo, en tanto cadáveres que somos.

Actuamos como se todo estivera ben. Hai un relato de Vila-Matas no que un fillo, para desesperación dos pais, non fala nunca. Cando ten sete anos lévano ao médico, que di que se o neno non fala é porque non quere. Pasa o tempo e cando o fillo xa é maior, unha tarde di: este doce é repugnante. Os pais preguntaron como era que non falara ata ese momento. É que até agora, respondeu, todo estaba perfecto. Talvez na nosa aceptación servil da realidade, estea a idea de que Ourense é un verxel. Mal. Quitemos esa idea da cabeza. A perfección, como se recolle no Dicionario do demo, de Ambrose Bierce, é unha propiedade imaxinaria que se distingue dos atributos verdadeiros por un ingrediente coñecido como “excelencia”, atribuído pola crítica.

Por que aquí non ocorre nada? Pfff. Agora só recordo a definición de guillotina, outra vez segundo Bierce, como máquina que fai que os franceses se encollan de ombros. Engade o escritor que o profesor Brayfuble argüía, partindo do xesto dos franceses, que estes descendían de tartarugas, e que o encollemento era unha supervivencia do hábito de retraer a cabeza cara a coiraza. Bierce sinala que o xesto era descoñecido antes da Revolución, e no dubida que o encollemento se debe ao terror que inspiraba a guillotina durante o período que estivo activa. Talvez aquí exista tamén un certo terror a algo, e por iso todo fica morto..