Fracasando

O normal é fracasar. Fracásese a todas horas. Á mañá, á tarde, á noite. Antes e despois das comidas. No traballo, na escola, na vida persoal, nas horas libres. É o propio, o familiar, o noso. A derrota ten moitos envases, moitos tamaños, moitos apelidos, moitos etcéteras, en fin. Pero o que apaixona é gañar. Ninguén renega do éxito. Gusta. Todos se apuntan. Perseveran. Arriscan. Digamos que a existencia posúe outra envergadura cunha vitoria. No lado contrario, o fracaso resulta case vergonzoso. Hai que agocharse. Perder está máis mal visto que nunca, estremece, horripila. Fede.

Pena. Porque hai fracasos melancólicos e poéticos. Grandes e fermosos fracasos. Históricos, épicos. Os Tours que perdeu Poulidor. O Gatopardo que Giussepe Tomasi non viu publicado. Os goles que Pelé fallou no Mundial do 70. O crack do 29. A perda de Cuba. O 14 de marzo. Hoxe tamén se pode dicir que resultou máis digno perder que gañar a Guerra Civil. O brazo perdido de Valle-Inclán. O extravío do Santo Grial.

Lonxe de defender a dignidade de fracaso, machucamos aos perdedores. Como se perder fora fácil. Obsesionámonos co éxito. Gañar é o importante, dicimos, o único, hai que gañar a toda costa. Nada desprende máis invisibilidade que un segundo, un sétimo ou un décimo posto. Desgraciadamente. O fracaso oculta. Fracasar, de feito, é o camiño máis rápido ao esquecemento. Fracásase hoxe e mañá, como moito pasado mañá, xa ninguén lembra nada. Persoalmente boto de menos a derrota de España en cuartos de final.

Perseguimos o éxito con fervor, obcecadamente, coa idea de que so non o acadamos, estamos acabados. É como se, despois da derrota, pasaramos a estar mortos. No camiño da vitoria estamos dispostos a calquera cousa. A enganar, a insultar, a traizoar, a vendernos. Pois non. O fracaso posúa moita dignidade. No fracaso apréndese, mellórase. Hai que volver ás grandes derrotas. Nada coma un relato de perdedores. O capitán Ahab. Cardeñosa. Hernández Mancha. O Atlético de Madrid. Tal vez a desaceleración acelerada, despois de anos de vacas gordas e crecemento económico, nos poña na boa senda.