Compantindo o pan

“Eu son o pan de vida;

o que vén a min no terá fame,

e o que cre en min nunca terá sede.””

(Xoán 6:35)

Ninguén se imaxinaría que Xesús se definise a si mesmo como o “pan de vida”, pero realmente ten moito sentido para nós por dúas razóns: a primeira, porque da mesma maneira que todos os días necesitamos a comida para vivir (e disfrutamos dela!)… tamén debemos acercarnos ao Señor cada día para alimentar a nosa alma e gozar con El e con todo o que El nos dá.

Pero, en segundo lugar, non debemos esquecer que tal como o Señor deu de comer a todos os que o necesitaron, nós encontramos a nosa razón de vivir cando axudamos a outros, cando alimentamos os que non teñen, cando damos do que temos para que outros poidan vivir.

Trátase de disfrutar do pan e de axudar a todos para que fagan o mesmo.