Ti non sabes ben como as gasto eu, díxolle un ó outro, ó mesmo tempo que empurraba a viseira para adiante e miraba cara ó sol. O outro mirouno de esguello, sorriu e cando ía dicir algo quedou calado. O primeiro, que se chamaba Caio Gabián Gabián, botoulle a man polo ombreiro ó outro e, xuntiños, empezaron a baixar...
Acabo de ver e oír o spot de Atresmedia e a Fundación Axa, por medio do seu slogan “Ponlle Freo”, na que nos aconsellan que lles saquemos fotos ós estados das estradas e a eses sinais que o mato non deixa ver para facer a correspondente denuncia. Boteime a rir ó momento. Incluso a miña muller se deu conta da miña...
Este venres pasado aparecía nas páxinas deste mesmo xornal unha noticia acaecida o día anterior sobre a sorpresa da xente ó ver a unha muller con dous burros pola rúa do Progreso. Agora hai que saber se tal sorpresa se debeu a ver os burros pola cidade ou a de ver simplemente os burros. Porque hai que recoñecer que...
De todos é sabido que o gran imperio cinematográfico parte de Estados Unidos, e que todo o demais brilla pola súa ausencia (exceptuando un chisco o cine europeo). Pero o cine israelí tamén existe. E existe incluso máis alá de Amos Gitai, o director máis importante da súa historia. Así é que Gitai non está só, e...
Asomo á ventá e vexo como pasa o tempo pola beirarrúa de enfronte. Tamén pasa algún que outro coche e paxaros que voan na procura dunha ilusión. Miro para unha nube branca e penso que por detrás ten que estar unha quimera intentando viaxar a un planeta calquera. Asomo á ventá e vexo como se moven as follas dun...
Corrín, corrín, corrín pola estrada que me levaba ó infinito, pero non había maneira, non avanzaba nada. Semellaba un sapoconcho en sosego. Non sei se era porque a nugalla era moita ou porque realmente non podía, non sabía correr. Algo tamén contaba o saber que, por moito que correse, non chegaría nunca. A ver... o...
Acabouse o que se daba. Acabáronse os pactos e contrapactos. Algúns dos lugares que máis quero gobernaranos partidos que non quero (querer e non querer). Claro que eu ben sei que sempre fun algo torto para todo, pero politicamente falando, vou moito máis alá da miña teimosía. En Madrid gobernarán os contrarios. En...
Sinto que se me vai a vida cada vez que intúo que a nostalxia dun tempo que foi queda atascada no bulleiro dunha eternidade que vai moito máis alá do eterno. Quero deitar sobre unha nube de algodón para esquivar o correr dos estraños que se queren facer amigos. Todos sabemos que hai, que existen amizades...
Baltasar Asirio Murado agachouse para recoller a aguillada que lle caera das mans cando quixo tirar da reata do burro que estaba atado a un salgueiro. Ó agacharse caéronlle todos os papeis que levaba no peto da camisa. Empezou a baduar porque todo lle saía ó revés. O probe non sabía de que lado lle viña o vento. A...
Tres astronautas; un ruso, outro holandés e o terceiro galego (por fin non hai ningún ianqui!), aseguran que hai vida intelixente e civilizacións extraterrestres. E dígoo con coñecemento de causa. Porque o astronauta galego son eu. Non foi difícil marchar por aí arriba. Fixéronnos un cursiño de nada que, iso si,...
Hayao Miyazaki é un dos grandes directores que lle deu ó mundo o cine xaponés, un creador á altura doutros ilustres realizadores daquel país, coma Akira Kurosawa, Yasujiro Ozu ou Hirokazu Kore-eda. A diferenza é que, mentres estes tres últimos creaban as súas historias con personaxes de carne e óso, Miyakazi...
Unha menos dez da noite. É hora de estar na cama, pero non estou. Por que vou estar se tardarei en durmir? Así polo menos fago algo útil. O de útil é un dicir. Na cama podía soñar. Soñar esperto, claro. Porque se tardo en durmir, a ver que vou facer! O jazz de John Coltrane éntrame polos dous oídos. O fresco empezo...
Creo que entre franceses e españois, entre españois e franceses sempre houbo unha certa rivalidade de, chamémoslle, achegamento, polo menos. Hoxe os franceses teñen que estar xa un pouco fartos de Rafael Nadal. Practicamente todos os anos é o mesmo: sempre alzando a copa dos tres mosqueteiros. Doce anos (que xa son...
Unha vez máis a transición hebdomadaria métese de novo na elaboración, na realización deste recuncho. Que o momento de escribilo será completamente distinto do momento da súa lectura. Ou polo menos sería unha aventura sinalar quen será o vencedor do torneo de tenis de Roland Garros entre o español Rafa Nadal e o...
Acicloxénese “Miguel” fixo que parte do tellado do polideportivo de Baños de Molgas realizase o baile de San Vito. Que seica o levantou como a unha pluma de paxaro. A borrasca “Miguel” semella que fixo dano na provincia de Ourense. Aínda que eu, vendo tal cicloxénese, ou ben me coincidiu nun momento no que estaría...
Camiño pola beirarrúa esquerda dunha rúa calquera para chegar a unha meta que me puxen cando saín. Aínda que, a verdade, non sei cando chegará esa meta. Son dos que ando por andar. E dá igual que sexa por entre carreiros cheos de toxos coma se é por pontes colgantes. Tampouco me importaría andar polas veas abertas...
Abilio Esperto Rañado rise deses deportistas que se gaban continuamente das súas flexións, coma se fosen Rockys en estado de graza. Pero el, o fillo da Píntega, fixo o outro días 480 flexións... de ombreiro! Botou todo o sábado sabadete poñéndolle a rolla ás botellas do viño branco da derradeira colleita. Dándolle...
Por esta vez non houbo nada programado de especial para a transición hebdomadaria, é dicir, entre a noitiña do sábado e o amencer do luns, ou sexa, o domingo. Resumindo, que esperemos que non acontecera nada extraordinario no sétimo día. Que dixo Deus que estaba para descansar. Así é falarei do auténtico...
Non sei, pero dáme que a partir de agora, a partir deste barullo causado no fútbol a causa das apostas ilegais, este deporte imos ter que velo doutra maneira. Penso que nos temos que empezar a acostumar a ver un fútbol ficticio, finxido. O típico: cando falla un porteiro (que ten todo o dereito do mundo a fallar),...
