Sempre digo, para pasmo dalgúns, que Franco me parece unha figura histórica atractiva. Pola súa vida de novela e polas súas contradicións. Un tipo como el, xogantín, barallán, botaporela, arrichado, aventureiro, non podía ser ruín de todo, aínda que tomase algunhas decisións equivocadas. Ese temperamento de...
Leo con desacougada ilusión, se é posible unir ambas palabras, a noticia do comezo das obras do Museo Arqueolóxico na Praza Maior. E entenderán o da ilusión porque estariamos encantados de que se executasen dunha vez as obras, pero tamén entenderán o de desacougo porque, no mellor dos casos, pasarán vinte anos...
Do mesmo xeito que a relación entre os individuos nunha comunidade se rexe por unhas normas de convivencia social, tamén a linguaxe incorpora normas que regulan tal interacción. O dominio práctico destas normas de linguaxe adecuadas ao nivel, contexto e situación que se presenta ante o emisor favorece o éxito...
Aaparición nos últimos tempos como estrela mundial desa neniña sueca de discurso duro e xesto adusto, Gretta Thunberg, moveu, loxicamente, millóns de comentarios en todo o mundo. Moitos, rendidos e engaiolados pola sedución rápida de verdades simples nun discurso atractivo e dito por unha nena; outros, desconfiados...
Como a esencia da liberdade humana é a capacidade de rectificación, de cambio de opinión, e como me gusta o labio e sabor da liberdade, acabo de cambiar de opinión sobre unha cousa que lles defendín hai tempo. E tan feliz. Creo que estou no certo. Como antes pensaba que estaba. Pero agora, como é despois, pois creo...
Ooutro día -o 17 de setembro- presentouse no mosteiro de Montederramo o libro do grandísimo investigador, da Universidade de Santiago, Ramón Lorenzo, “Mosteiro de Montederramo. Colección documental e índices”, que foi elaborado ao longo de trinta anos polo serio profesor da Mahía. A verdade é que foi unha festa...
O outro día comentáballes que a imaxe da Virxe do Carme que está acubillada no muro das Franciscanas viñera, en 1926, da Igrexa da Trindade, onde chegara despois de ser derrubada a Capela do Posío, e contáballes de que esa imaxe, de pedra, substituíra outra desfeita por un raio, un par de anos antes. E contáballe...
Poucas veces Ourense se sentiu tan protagonista -e orgulloso- da moda como no desfile de Adolfo Domínguez pola parte máis viva da cidade medieval o sábado pasado. As escaleiras da Catedral, a Praza de San Martiño, as Rúas das Tendas e Arcedianos, a Praza Maior viron, como saben vostedes o desfile dunha serie dos...
Un dos lugares máis visitados nas viaxes de día desde Dublín é o mosteiro de Glendalough no condado de Wicklow, ao pé dun laguiño, a trinta ou corenta quilómetros da capital. Téñeno fermosísimo, supercoidado, tanto a torre redonda como a ruda e vella igrexa románica de liñas simples e teito de pedra ou os...
Saio dar unha volta. Paseo polo Paseo. O das franquicias. Sigo cara á Praza Maior. Miro os Xardíns do Padre Feijoo; precisan unha boa poda. Sorrio coa permanencia da garrapiñada de La Granadina que lembro de sempre. Vexo, esperanzado, as obras do hotel enfronte de Santa Eufemia. Paso pola porta da Igrexa e...
Un dos principais problemas do mundo, ao meu ver, hoxe é que case nada é o que parece. A ideoloxía da lixeireza do “todo a cen”, do discurso banal, superficial, sen posibilidade de crítica sobre o pensamento dominante, fai que moita xente, cale.
E así a palabra queda en mans do falabaratismo máis descarnado e,...
Convidoume o presidente de AGAL, Eduardo Sanches Maragoto, a que opine sobre a proposta de “binormativismo”; e en correspondencia á súa amabilidade, tal farei. Indicareilles, aos non iniciados, que no mundo hai unhas sete mil linguas, polo que as casuísticas particulares son, como é lóxico, moi diversas.
O...
O PP de Casado acaba de rexistrar para todas as comunidades unha marca electoral á imaxe e semellanza de Navarra Suma, pois quere reproducir ese modelo nas futuras confrontacións electorais. Pero este movemento, sen consultar, creou desacougos. Ciudadanos falou de ousadía e despiste... Outros máis próximos,...
O Ourense medieval tiña dous extensos campos comunais a norte e sur, o San Lázaro e o Posío. Ambos aparecen na documentación desde o século XIII e ambos viron reducidas as súas dimensións a medida que a urbe medrou en extensión e se fixeron edificios a custa dos espazos públicos. No Posío, no campo do Posío, había...
No verán de 1977 participa o servidor que estas notas enfía xunto con dous
mozos máis do grupo do Museo de Ourense nunha escavación na Serra da Aboboreira, nas Terras de Amarante, xusto ao norte do río Douro. Os traballos dirixíaos Vítor Oliveira Jorge xunto cun equipo de estudantes de Lisboa e do Porto. Xa...
Non lle vou falar de listos e parvos. Nin de parvas e listas, claro. A cuestión a que me refiro é simplemente isto, unha reviravolta sobre usos e costumes lumínicos.
Cando empezou a chegar a luz eléctrica ás aldeas próximas á cidade, nos anos corenta, había xente que non estaba polo labor porque non lle...
Se cadra un dos síntomas de que un se fai maior é que non acaba de entender algúns dos novos estándares de comunicación interpersoal. Nas formas de tratamento, por exemplo, as gradación de proximidade que sempre deron o “vostede” e o “ti”, pois está en retroceso nos ambientes máis básicos e parece que a súa...
Aínda que el é, seica, inimigo destas cousas, creo que non estaría de máis que Ourense –“cuna de la molicie”, en palabras de Blanco Amor- tivese un detalle cun dos autores que respirou de pequeno o bafo da Burga e que tanto ten servido á historia literaria desta Terra no seu oficio de ensaísta e no seu rol de...
Non é unha errata nin un lapsus clavis por ter pulsado a tecla errada. O título está ben. O caso é que estamos no verán e, ás veces, dou paseos por aí. Un dos primeiros foi polo Camiño de Santiago saíndo de Ourense e de cara ás terras dos Chaos de Amoeiro. E ao pouco de pasar Cudeiro empezaron a ladrar tanto e tan...
