Seguro que se lle pregunto a que dedicou o día 28 de setembro do ano 2006 -é dicir, pronto se cumprirán 13 anos daquela-, a non ser que a casualidade contabilizara un evento transcendental na súa vida, non terá o máis mínimo recordo dun día calquera -xoves, segundo acabo de consultar-, probablemente aínda caluroso,...
Fai algún tempo nese lugar/ onde hoxe os bosques visten espiños,/ escoitouse a voz do poeta berrar:/ (Camiñante non hai camiño,/ faise camiño ó andar...)/ Golpe a golpe, verso a verso...
Velaí as fermosas palabras do poeta que me veñen á memoria coma unha cantiga popular cando o xornal me lembra que un fato de...
Leváronme nantronte os pasos perdidos dunha tarde de folganza cara as terras encostas de San Clodio co fin de testemuñar sen miradas intermedias a festa maior que as xentes do Ribeiro conmemoran, alén da celebración popular da Feira do Viño, como é a entrega anual dos recoñecementos individuais e colectivos que...
Había "anísimos" -que diría unha miña irmá- que non pasaba por Allariz na semana do Corpus.
É posible que xa o contara nesta columna, pero dado o tempo que vai, supoño que se me repito ninguén se decatará a non ser que sexa un "friky" destas letras, cousa que dubido que haxa alguén dentro do pequeno universo que...
Andan os amigos e amigas da Coral de Ruada de aniversario, transitando por un ano que merece tódalas honras que poidan caberen nunha vitrina, pois non é doado que un colectivo musical vocal das características polifónicas de De Ruada, chegue a tan lonxeva idade.
Leo que (permítame a concomitancia) por obra e...
Pasei hoxe -onte para vostede- de novo pola exposición permanente que dende comezos de ano mantén aberta a asociación cultural Padre Silva nas costas da Casa do Concello e na que dun xeito abigarrado (o espazo dá para o que dá) este colectivo trata de manter acesa a labarada da memoria do Circo Ciudad de los...
Estaba na sala de profesores do Instituto Español "Melchor de Jovellanos" de Alhoceima, que é como lle chaman os nativos rifeños á Alhucemas que coñecemos nós de vela, sobre todo, nos libros de historia do século XIX e do XX. Unha historia nada lustrosa para España, debemos dicir de paso.
Non lembro quen é o seu...
Se vostede repara de cando en vez neste recanto da páxina e se lle dá por ler as "cousas" que día si e día non vou escribindo, saberá que non é a primeira -nin supoño que tampouco a derradeira- vez que lle dedico esta columna ó camiño -mellor dito, ós camiños- de Santiago.
Dende que no ano 1993 -xa...
Baixo o título de "O rural ourensán: Un mundo de calidade retos e oportunidades", esta mañá (a de onte para vostede) tivo lugar na miña vila unha xornada de reflexión e análise arredor do medio rural da nosa provincia co fin de concienciar a uns e provocar debate con outros, para afastar a estes lugares onde nos...
Unha vez díxome unha frase lapidaria, desas que non se esquecen nunca máis na vida e que se non é de el, casa coa súa forma de ser, polo que podería ser perfectamente o seu propietario, sen ningún problema.
Foi a propósito dunha información que reproduciran días antes os medios de comunicación -algún con...
Non é a primeira vez -nin supoño que vaia ser a última- que abordo aquí as miñas teimas culinarias. Teño un amigo que sempre me di que son un "repunante" para a comida. As miñas fillas tamén me din non se imaxinan como podería vivir se tivese que desenvolver a miña vida fóra da península ibérica, porque, cando...
Apasada fin de semana tiven a oportunidade de compartir uns breves e inesperados momentos con Modesto Vázquez, que así, con este nome, pode ser loxicamente un anónimo calquera. Un anónimo que, en todo caso, non por ser anónimo deixaría de ser unha persoa interesante. Nin moito menos.
Pero, neste caso, se ben é...
Malia que tiña asistido a diversas sesións de rodaxe dalgunhas películas (incluso da man de José Sousa tiven ocasión de estar nunha en Caracas), nunca gozara da oportunidade de estar tan presente por tras da cámara nunha como me aconteceu nas sesións de rodaxe da película de Isabel Coixet, "Elisa y Marcela",...
Teño eu xente coñecida que adoita cubrir informativamente os carruseis electorais, xa sexa con líderes mediáticos ou con políticos de segunda fila segundo lles toque no reparto informativo que fai o seu medio de comunicación.
No caso da información local non acontece así porque non se trasladan, se non que os...
Cando decidín arranxar a casa dos meus avós maternos nos Quintairos de Amoroce e comecei a frecuentar visitas que dende mozo non frecuentaba, a aquela ruína na que nin sequera se podía durmir no verán porque non había as máis mínimas condicións de habitabilidade para elo, a travesa do corredor que sostiña o tellado...
Anda a política local transitando por todo o país a través de camiños, vereas e canellas ateigados de soños, ensoños e posibles realidades que han de ser acometidas -ou non- no futuro.
Neste contexto, malia que a noticia xurdise nun lugar que nestes intres non está mediatizado por interminables campañas...
Eagora que? No momento de escribir estas liñas aínda non rematou por completo a liga e xa teño mono de fútbol. O que significa que na publicación das mesmas, aínda o terei máis porque xa definitivamente a liga queda para o recordo, para as estatísticas e para a historia. E agora que? Porque para máis aquel, este...
Escribiu Delfín Caseiro unha breve pero ben documentada e precisa historia do xigante de Magarelos, que foi publicada no número cinco da revista Raigame, alá polo outono de 1997, que me serviu a min daquela para afondar na triste vida dun neno nacido na devandita aldea alaricana no ano 1916 e que tivo a desgracia...
Aconteceume onte de madrugada. Moi de madrugada. Aproximábase o reloxo ás cinco da mañá cando de súpeto o Quino -que é o meu can- comezou a ladrar dun xeito desacostumbrado.
A consecuencia foi que se me foi o sono de contado. Fixen o que un acostuma a facer nestes casos, que non é outra cousa que agardar, pero ó...
Querido Lalo, tal como che comentei o mesmo sábado, un enredo administrativo de pequena importancia impediume asistir, tal como tiña programado, ó acto de xustísima homenaxe que che tributou o Concello de Parada do Sil, do que es, dende hai tantos anos fillo adoptivo pola rama dos chocolateiros.
O nomeamento...
